चीनी भाषा

विकिपीडिया से
चीनी
Hànyǔ (Chinese) written in traditional (top), simplified (middle) characters and alternative name (bottom)
मूलभाषा बाटेचीन, ताइवान, सिंगापुर
नृजातीयताहान चीनी
मूल बोले वाला
unknown (1.2 बिलियन cited 1984–2001)[1]
प्रारंभिक रूप
स्टैंडर्ड रूप
बोली सभ
Simplified Chinese
Traditional Chinese

Transcriptions:
Bopomofo
Pinyin (Latin)
Xiao'erjing (Arabic)
Dungan (Cyrillic)
Chinese Braille
'Phags-pa script (Historical)
ऑफिशियल स्टेटस
सरकारी भाषा बाटे
नियमित कइल जाले National Commission on Language and Script Work (China)[2]
National Languages Committee (Taiwan)
Civil Service Bureau (Hong Kong)
Promote Mandarin Council (Singapore)
Chinese Language Standardisation Council (Malaysia)
भाषा कोड
ISO 639-1zh
ISO 639-2chi (B)
zho (T)
ISO 639-3zhoinclusive code
Individual codes:
cdo – Min Dong
cjy – Jinyu
cmn – Mandarin
cpx – Pu Xian
czh – Huizhou
czo – Min Zhong
gan – Gan
hak – Hakka
hsn – Xiang
mnp – Min Bei
nan – Min Nan
wuu – Wu
yue – Yue
och – Old Chinese
ltc – Late Middle Chinese
lzh – Classical Chinese
Glottologsini1245
Linguasphere79-AAA
Map of the Sinophone world

Legend:

  Countries identified Chinese as a primary, administrative, or native language
  Countries with more than 5,000,000 Chinese speakers
  Countries with more than 1,000,000 Chinese speakers
  Countries with more than 500,000 Chinese speakers
  Countries with more than 100,000 Chinese speakers
  Major Chinese-speaking settlements
This article contains IPA phonetic symbols. Without proper rendering support, you may see question marks, boxes, or other symbols instead of Unicode characters.
Chinese languages (Spoken)
Traditional Chinese漢語
Simplified Chinese汉语
Literal meaningHan language
Chinese language (Written)
Chinese中文
Literal meaningChinese text

चीनी भाषा (अंग्रेजी: Chinese) चीन देश के मुख्य भाषा आ राजभाषा ह। इ संसार में सबसे अधिक बोलल जाए वाला भाषा ह। इ चीन एवं पूर्वी एशिया के कुछ देश में बोलल जायेला। चीनी भाषा चीनी-तिब्बती भाषा-परिवार में आवेला आ वास्तव में कई भाषा आ बोलियन के समूह ह। मानकीकृत चीनी असल में एक 'मन्दारिन' नामक भाषा ह। इ में एकाक्षरी शब्द या शब्द भाग ही होखेला आ इ चीनी भावचित्र में लिखल जायेला (परम्परागत चीनी लिपि या सरलीकृत चीनी लिपि में)। चीनी एक सुरभेदी भाषा ह।

चीनी भाषा के बोली (विभाषा)[संपादन करीं]

चीनी भाषा वास्तव में एगो भाषा ना होके, कई भिन्न बोलियन के वर्ग ह, जे में सात मुख्य समूह बा:

  • गुआन (Guan, उत्तरी या मन्दारिन, 北方話/北方话 या 官話/官话) - 85 करोड़ वक्ता
  • वू (Wu 吳/吴, जे में शंघाईवी शामिल बा) - लगभग 9 करोड़ वक्ता
  • यू (Yue या Cantonese, 粵/粤) - लगभग 8 करोड़ वक्ता
  • मीन (Min या Fujianese, जे में ताइवानवी शामिल बा, 閩/闽) - लगभग 5 करोड़ वक्ता
  • शिआंग (Xiang 湘) - लगभग 3.5 करोड़ वक्ता
  • हाक्का (Hakka 客家 या 客) - लगभग 3.5 करोड़ वक्ता
  • गान (Gan 贛/赣) - लगभग 2 करोड़ वक्ता

चीनी लिपि[संपादन करीं]

इहो देखीं[संपादन करीं]

बाहरी कड़ी[संपादन करीं]

  1. Lewis, Simons & Fennig (2015).
  2. china-language.gov.cn (चीनी में)